Puder z arszenikiem, kremy z rtęcią, wkrapianie cytryny do oczu to tylko niektóre sposoby wykorzystywane od wieków przez kobiety. W celu, aby być piękniejszym. Kobiety odkąd mogły zobaczyć same siebie, czyli odkąd ujrzały swe lica w strumieniach czy źródłach, chciały wydawać się piękniejsze, atrakcyjniejsze i strojniejsze dla płci przeciwnej.
Odwieczne atrybuty ich urody: oczy, usta i policzki wystawione zostały na wszelakiej maści eksperymenty, które miały uczynić je piękniejszymi, często nawet za cenę życia. Tak było od czasów starożytności i poniekąd nie zmieniło się to do dziś. Każda kobieta chce być piękna i czuć się wyjątkowo dlatego też stosuje różne środki upiększające. Przecież każdy wie, że kobieta znaczenie wyróżnia się od płci męskiej. Pierwszą szminką do ust którą kobiety używały był szkarłat wytwarzany ze śliny ślimaka szkarłatni. Przez wieki, kobiety do barwienia warg używały również owoców leśnych lub płatków kwiatów np. krokosza barwierskiego, które ucierały na pył.
W grobach faraonów w Egipcie znaleziono naczynia z pastą zrobioną z mieszaniny ochry. Nanosiło się ją na usta, wyciskając z łodygi rośliny. Była to pierwsza szminka. Kobiety, aby podkreślić swoje usta nakładają na nie szminkę, która pozwoli że olśniewająco wyglądają. W starożytności upiększające i odmładzające kosmetyki składały się głównie z wina, oliwy, wątroby jaszczurek i mirry. Były bardziej naturalne i zdrowsze od dzisiejszych kosmetyków, które niekiedy powoduję niepożądane skutki uboczne. Po wiekach surowego średniowiecza, na twarze i ciała mężczyzn i kobiet Europy wkroczyły pudry i róż. Pudru używali wszyscy, zarówno mężczyźni jak i kobiety, miał on chronić przed bakteriami, a tak naprawdę maskowano nim brud. Pudry i róże zawierały biały ołów, kredę oraz rtęć. Te substancje powodowały nie tylko problemy z cerą, ale w najlepszym wypadku utratę włosów, w najgorszym życia. W tych czasach nikt się nad tym nie zastanawiał. Niektórzy nie mieli bladego pojęcia a inni to po prostu ignorowali.
